We're flying high

Heeeey allemaal,

Na 12 dagen weer wat leesvoer,
Ik heb de laatste dagen weer veel gedaan en veel meegemaakt zie hier onder:

8-11
Vandaag heb ik niet heel veel meer gedaan. Ik ben samen met de groep van oz-experience onder in de bar nog ff gepraat en daarna ben ik nog naar mama africa gegaan. Dit is een cafe dat helemaal is ingericht in africaanse sferen. De meeste komen ook binnen met allemaal bladeren op hun hoofd en kleding. Maar na 5 minuten had ik het wel gezien, ook omdat ik helemaal geen bekende kon ontdekken.
Wel was het grappig dat de uitsmijter bij beaches gewoon zat te jojo'en als hij niks te doen had. Dat was in Nederland 13 jaar terug een rage, maar dan moest je er wel een hebben met een spinner en dat had de uitsmijter niet ;)

9-11
Vandaag heb ik niet veel gedaan. Het regende de hele dag dus dat was balen want ze hebben hier een heel mooi kustmatige lagoon gemaakt. Dit omdat er niet veel strand is. Maar misschien is dit nog wel beter. Maarja als het regent ga je ook niet lekker op het gras liggen. Dus heb ik er vandaag maar weer eens een regeldagje van gemaakt. Ik ben naar het volgende dorp gelopen om mijn post op te halen en een usb stick gekocht om mijn foto's naar huis te zenden. Want het zou zonde zijn als die verloren zouden gaan. En ja... Ik heb nog meer foto's gemaakt dan dat er op internet staan ;) Daarna ben ik wat gaan lezen op de kamer en ben vroeg naar bed gegaan.
's Morgens toen ik de keuken binnen liep kwam ik Roelie tegen van de ABP groep. Die had ik al bijna 4 weken niet meer gezien. Dus ff bijgepraat en 's Avonds lekker een pizzatje gegeten aan het strand.

10-11
Het weer was nog slechter vandaag. En in Arlie beach is niet heel veel te doen als het slecht weer was. Dus heb ik gebruik gemaakt van mijn voucher die ik gekregen had bij peter pan. Ik kon voor slechts 3 dollar (1,80 euro) een didgeridoo lesson gevolgd. Eigenlijk hield dit ook niet veel in. In een half uur werden de grondbeginselen van het het didgeridoo spelen uitgelegd en we mochten ook proberen om het instrument te bespelen. Maarja dit viel nog niet mee. Maar wel leuk om het eens te doen. Ik ben Vincent en Merijn ook weer tegen gekomen en ze gaan morgen ook met de boot. Wat erg toevallig was, was dat ze bob nog herkende van de foto's en dat ze met hem gesproken hadden en mijn broeken meegenomen hebben. Dus ik heb al mijn broeken weer terug !!! hiep hiep hoera !!

11-11
Hiep hiep hoera, we gaan vandaag met de boot. Toen we op de boot stapte regende het al. Echt slecht weer. Maarja de ruimte in de boot was niet al te groot dus moesten we buiten wachten. je ziet het ook wel op de foto's ;) Daarna heb ik nog binnen met Merijn en Vincent shithead gespeeld. Helaas was het geluk vandaag niet aan mijn kant. Na 2a3 uur varen kwamen op het eiland waar we zouden overnachten. Echt super mooi. We sliepen in huisjes met uitzicht op zee en op de pier. Het resort had een golfbaan, een olympisch zwembad, een volleybalveld, en nog een indoor accomodatie. Dus zo verkeerd was het hier niet. Als we met een andere boot gegaan waren zouden we op de boot moeten slapen. Ook mooi, maar dit had ook wel iets. 's avonds niet meer veel gedaan.

12-11
Vandaag weer vroeg uit de veren voor het ontbijt maar we stonden achteraan in de rij dus het meeste van het voedsel was al op. Geen bonen, spek en eieren meer. Alleen de korstjes van het brood en wat jam. Dus die 4 gepakt. Maar het ergste is dan dat er mensen voor de 2de keer in de rij aansloten en dan zaten te klagen dat er geen eieren meer waren. Terwijl ze de eerste keer al 2 eieren gehad hadden. Hier hadden we wel van geleerd. Soms moet je eerst aan jezelf denken en dan pas aan anderen wat dat doet de rest ook (regel 1 van het boekje van thuis). Toen vertrokken we naar White heaven beach. het 2der Mooiste strand ter wereld. Het zand is hier zo puur. 98 procent van het zand bestaat uit silecone. Ja het was super mooi, alleen jammer dat het de laatste dagen veel geregend had want nu was het niet meer zo soft meer. Maar het was evengoed super mooi. Ik heb hier ook nog proberen te snorkelen maar het water was veel te troebel.
's avonds nog wel een super mooie zonsondergang gezien op de boot. Zie ook de foto's.
Later die avond heb ik ook nog meegedaan met de limbodance wedstrijd. Ik als Limbo moet natuurlijk wel voor de prijzen gaan. Maar helaas geen eerste geworden. Wel bij de 3 laatste jongens. En voor een jongen van 1.85 is dat ook niet verkeerd.

13-11
Vanmorgen vertrokken we al op tijd met de boot naar een koraal reef. Dit was achteraf een van de mooiste dingen die ook ooit gedaan had. Ik heb me eerst in mijn stingersuit gehesen. (bescherming tegen de jellyfish, de dag ervoor was ik al 2 keer gestoken door deze lieve vrienden van me). Daarna mijn snorkel op en zwemmen maar. Super Super Super mooi. Echt het koraal was alle kleuren en vormen. Het water super helder en de vissen waren ook allemaal gehuld in kleurrijke outfits. Dit zie je in een aquarium. Maar ook nergens anders dacht ik. Maar toch. Super gewoon. Ik heb ook nog boven 2 zwemmende schilpadden van 70 cm breed gezwommen. Echt vaag om dit te doen. Je ziet ze dan ook echt super mooi zien bewegen. Dit was echt super. Misschien wil ik dit nog wel een keer gaan doen
Vandaag ben ik trouwens ook Jeroen uit Baarlo tegen gekomen. Wel echt toevallig. Maar ons Sanne had al gezegd dat die ook ongeveer dezelfde tijd naar Australie ging als dat ik ging.

14-11
Vandaag hebben we lekker bij de lagoon gelegen omdat nu het weer het wel toestond om gebruik te maken van dit gemaakte paradijs. 's Avonds hebben we nog voor mijn huisje in magnums op het balkon gezeten met bijna alle nederlanders daar en wat andere mensen die ook zagen dat het gezellig was. Jeroen kwam met het geweldige id om de goon te mixen met een of andere drank die op bitterlemmen lijkt. Dan is Goon wel te drinken. Daarna zijn we nog ff naar Mama's africa's geweest waar ik Emiel van ABP weer tegenkwam.

15-11
Ik moest al vroeg vertrekken terwijl Vincent en Merijn nog ff bij konden slapen. Dus ik probeerde wat te slapen in de bus, maar deze keer had ik een klein busje van oz-experience dus slapen zat er niet in. Op Manetic Island aangekomen kon ik mijn voucher gebruiken die ik van Vincent en Merijn gekregen had. Verblijf voor 23 dollar voor 2 nachten. Dat is gewoon 6,80 euro. Voor een kamer met airco is dat niet verkeerd. Tot dat we hoorden dat een jongen van kamer was geswitcht omdat er daar veel bedbugs op de kamer zat. Bedbugs zijn allemaal kleine beestjes die in je bed zitten en voor ontzettende jeuk zorgen. Dus meteen ff vulniszakken gehaald om de backpack in te doen. 's Avonds wilde we met een ander Nederlands meisje gaan eten maar alles was al dicht. Dus wij de bus gepakt naar de andere kant van het eiland want daar zou wel eten zijn. Daar aangekomen was ook niets meer open dus weer de bus terug gepakt en in ons hostel gevraagd of ze een plaats wisten waar nog wat eten was want we de buiken waren flink aant knorren. De man zei: Ja in de automaat zitten nog noodles. Dus wij super blij. Maar er zaten ook geen noodles meer in de automaat dus hij had ons blij gemaakt met een dooie mus, of was het nou dood gemaakt met een blije mus ;). Ja igg we moesten eten. Dus maar 2 kleine zakjes chips uit de automaat gehaald en klaar was ons avond eten. We zijn maar vroeg naar bed gegaan om toch wat energie te sparen.

16-11
Vandaag stonden er grote plannen op de planning. Eerst ff ontbijtje halen en daarna Mountainbikes huren en de walking tracks gaan fietsen. Helaas hadden ze bij de shop geen Mountainbikes alleen maar citybikes, gewone fietsen dus. Ja dan maar een gewone fiets en dan zien we wel. We kregen zelfs een fiets met een mandje voorop !! Toen we de eerste berg op fietste merkte we toch wel dat we dit al lang niet meer gedaan hadden . Het veel meer tegen dan ik dacht. Toen zelfs een off road track gepakt maar dit was bijna niet mogelijk met deze fietsen. De crack (waar de pedalen aan vast zitten) raakte steeds de grond en het was soms echt onmogelijk om met zo'n zware fiets omhoog te komen, je slipte heel erg weg omdat er geen profiel op de band zat. Maar we zijn rijdend boven gekomen. De weg naar onder was wel echt vet. Het Eiland heeft ook 500 hoogtemeters en er zijn stukken bij van 15 procent, zelfs de cauberg is minder stijl (maximaal stijgingspercentage van 12%). We zijn ook nog door wat paadjes bij een baai gefietst waar we wel 10 kangoroos en 20 walibi's hebben zien wegspringen. We besloten om de fietsen even te parkeren en een walking track te gaan doen, te voet ;) Merijn ging een berg beklimmen waar geen pad was. Maar het was 35 graden en je merkt dat je richting de tropen aan het reizen bent dus de luchtvochtigheid is ook erg hoog, dus bijna niet te doen. Onderweg op de walkingtrack komen we nog 2 nederlanders en een duitser tegen die bij ons in het hostel zaten en 2 candezen waarvan er ook 1 met mij de kamer had gedeeld in noosa. Met z'n alles is het veel gezelliger dan met z'n 2en en je hebt meer ogen om een koala te spotten. Als dit mij lukte vandaag zou mijn dag al geslaagd zijn. En ja hoor.... Mijn dag was geslaagd!!!!! 2 koala's in totaal. Maar het is wel makkelijk om een foto van ze te maken omdat ze 19 van de 24 uur per dag slapen.Daarna zijn we nog verder naar boven gelopen en bijna op de top kwamen we uit bij een gebouw van vroeger. Dit is gebouw is gebouwd naar aanleiding van WO2 als defense voor de jappaners. Wat je nu nog ziet is een gebouw met een ronde circel ervoor waar vroeger het kanon op draaide. Daarna zijn we nog verder naar boven gelopen en hadden we een adembenemend uitzicht over het hele eiland.
's Avonds hebben we OP TIJD eten gehaald samen met de nederlandse dames van the Whitsundays en hebben lekker zitten bbq'en in het park. Wat wel een heel aantal possums en walibi's aantrok.
Als afsluiting hebben we gepoold en zijn toen gaan slapen.

17-11
Vandaag vertrok mijn ferry alweer eerder dan die van Vincent en Merijn, dus ik weer alleen opstaan en toen ik in de bus stapte was ik volgensmij de enige backpacker. De rest van de bus zat vol met schoolkinderen die de bus en de ferry ook gebruikte om op het vasteland naar school te gaan. Daarna met oz-experience weer verder gereisd naar mijn volgende bestemming Mission Beach. Onderweg zijn we ff gestopt bij het grootste national park van australie. Hier begint ook echt het regenwoud. Het was best interessant wat de buschauffeur aan het vertellen was over het regenwoud: Het is het oudste regenwoud ter wereld, er komen 60 bomen en planten voor die ergens anders niet gevonden zijn. Waarschijnlijk komt dit doordat heel lang geleden de wereld een vast land was en er overal van deze regenwouden waren. Het was erg warm in die tijd. Maar toen de platen begonnen te schuiven en de continenten ontstonden was het regenwoud in australie het enige regenwoud waar het warm bleef. In de rest van de continenten zijn een heel aantal planten en bomen uitgestorven door de kou. Zelfs in Australie schuift het regenwoud nog steeds op naar het noorden. Het is hier trouwens nu ook wel echt benauwd. Dit voel je vooral als je uit de bus komt.
In Mission Beach aangekomen heb ik besloten om weer een walking track te gaan lopen. Deze was erg mooi en natuurlijk weer een mooi uitzicht. Alleen ik was in de buurt door een auto gedropt en moest wel helemaal naar het hostel terug lopen. In totaal heb ik dus 20km en 4 uur lang gelopen. Maar toen ik terug bij het hostel kwam was er een aangename verrassing: MAURICE ofwel MO. Nadat ik de groep had verlaten was hij naar Cairns gevlogen en reist nu naar het Zuiden. Dus we hebben echt de hele avond bij gepraat bij de barbie en op het strand bij een kampvuur. Echt super leuk om hem weer te zien. Het is ook net of ik m al jaren ken, echt raar maar wel super leuk.
Ook leerde we 2 belgen kennen die een wereldreis aan het maken waren en ze hadden de duurste wijnen ingeslagen. Dus toen ze ondekte dat we nederlands waren moesten we natuurlijk wel ff proeven vonden ze. Normaal lust ik echt geen rode wijn maar deze was wel echt erg lekker. Later die avond leerde ik ook nog een student uit twente kennen die meegedaan had met de "World Solar Challenge". Het is wel mooi hoe veel energie de studenten hier in hebben gestopt en blijkbaar had de TU van Delft veel meer geld en moesten ze ook wel veel hoger eindigen. Dit jaar zijn ze 2de geworden en de TU twente 7de. En als je bekijkt dat er 40 teams aan meedoen is het best netjes.

18-8
D-Day --> Skydive Mission Beach.
Ja ik was toch wel wat zenuwachting toen ik vanmorgen wakker werd en de skydive op het programma stond. Maarja het zou ook niet goed zijn als ik dat niet was. Dus ik werd om 7.30 bij het hostel opgehaald en om 10.30 waren we onderweg naar het vliegveld. Nu was ik eigenlijk al niet erg zenuwachtig meer omdat ik toch al een tijdje had zitten wachten. En ook in het vliegtuig viel het opzich ook wel mee. Mijn maat met de skydive was Brad en hij zou er wel voor zorgen dat ik veilig op de grond zou landen. Toen we op 14.000 feet =ongeveer 4,6 km waren ging de deur open en kon de wind al voelen door het hele vliegtuig. Hier spring ik zometeen ook doorheen, dacht ik. En een minuut later zat ik op de rand van het vliegtuig om in het niets te springen. Suuuuuuuuuupppppppppeeeeeeerrrrr. Omdat voor de hoogste skydive in Australie had gekozen had ik een minuut om te genieten van de vrijeval. Je valt dan ongeveer met een snelheid van 200 km/pu :) Het is dan dan zoveel mogelijk proberen te genieten in die minuut, wat om je heen kijken naar het land en de zee en de lucht en genieten van de snelheid die je hebt. In een woord was het gewoon : AWESOME !!! Ik had het idee om dit een keer in mijn leven te doen maar dit smaakt naar meer ;) Toen de parachute openging leek je wel stil te hangen terwijl je dan nog een redelijk snelheid hebt. Alleen in de bochten voelde je flink wat G-krachten op je lijf. Ik mocht zelfs ook sturen. Eenmaal op het strand met flink wat adrealine kon ik nog ff nagenieten. En daarna ben ik terug gegaan naar de firma om mijn foto's en dvd op te halen.'s Avonds wilde ik nog naar het kampvuur op het strand gaan maar ik was alweer in slaap gevallen. Het kost toch best veel energie; Genieten in Australie ;)



19-11

Het is de laatste keer dat ik met oz-experience reis. Ik heb geen spijt dat ik voor de oz-experience heb gekozen. Het is een busmaatschappij die misschien iets duurder is maar je krijgt er wel veel voor terug: een leuke groep die je elke keer weer ziet, korting op eten en drankjes maar vooral ook de persoonlijke begeleiding tijdens de busritten. Je kunt bij de chauffeurs met alle vragen terrecht en ze vertellen zelf ook een hoop over de omgeving, verder stoppen we op meer plaatsen om meer mee te maken dan alleen maar de steden en dorpjes. Tijdens deze reis heb ik al meer dan 3000 km afgelegd met de bus. Maar er staan nog wel meer km op het programma. Ik heb vandaag Mark en Mandy van ABP nog gesproken en hij had ook het idee om met kerst en oud en nieuwjaar in Melbourne te verblijven. Dus we gaan ff proberen te regelen of we bij elkaar op de kamer kunnen. Ik heb helaas nog niks terug van mijn WWOOF mailtje dat ik gestuurd heb. Daarom ga ik er morgen maar een stuk of 10 verzenden. hoe meer mailtjes, hoe meer kans. En als ze daar niet op reageren ga ik bellen.

Op weg naar Cairns zijn we nog naar een krokodillen farm geweest. Hier zaten krokodillen die gevangen waren omdat ze in het verleden het leven van mensen lastig maakte. En er zitten ook nog kleine krokodillen die daar gehouden worden voor het fokken en verkopen van het vlees en huid. Wat zijn die krokodillen groot zeg. Maar wat zijn het luie beesten. Ze kunnen 12 maanden zonder eten omdat de schubben op hun huid werken als een soort zonnenpannelen waardoor ze weer nieuwe energie krijgen. Op het land vallen ze bijna nooit aan omdat het te veel energie kost. Enkel als je binnen hun teratorium komt. In het water kun je gewoon niet aan deze beesten ontkomen. Ze voelen de trillingen van het lopen naar de rivier van een mens al op 100 meter afstand en dan positioneren ze zich al op de juiste plaats in het water. En als het moet kunnen ze wel weken op dezelfde plaats wachten op hun prooi. Das een heel ander id dan wat ik had over krokodillen. Ik dacht dat het van die agressieve beesten waren, maar eigelijk zijn ze lui en sparen ze dus alle energie voor een aanval.

Eenmaal in Cairns aangekomen heb ik gekozen voor het hostel met de naam Gilligians. Dit is het grootste hostel van Cairns. Echt super groot. De meeste zeggen dat je er gewoon een nachtje geweest moet zijn. 's Avonds ben ik sinds lange tijd weer eens een keer goed op stap geweest, dit met mijn kamergenootjes.



20-11

Nu ben ik ff weer alles aant update en het WWOOFen aant regelen. Wel jammer is dat ik de dvd van de skydive niet op youtube kan zetten. Dus jullie moeten het met de foto's doen. Ook niet verkeerd hoor ;)



Dit is de link naar de foto's van de laatste 12 dagen:
http://picasaweb.google.com/robvdwinoz/Picture?feat=directlink



Ik hoorde trouwens dat sinterklaas weer in het land was. Ja dat moet ik missen helaas ;) misschien als ik lief ben krijg ik hier ook nog wel in mijn schoen :)



Ik ga waarschijnlijk ook nog een dagtrip of een meerdaagse trip naar Cape Tribulation doen. Dit is een trip naar het tropisch regenwoud boven cairns en daar zal ik ook krokodillen in het wild zien als het goed is.

De groetjes !!!!!!!!
Rob