The Outback Rocks !!!!! - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Rob Weerden - WaarBenJij.nu The Outback Rocks !!!!! - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Rob Weerden - WaarBenJij.nu

The Outback Rocks !!!!!

Door: Rob van der Weerden

Blijf op de hoogte en volg Rob

05 Mei 2010 | Australië, Alice Springs


Goedenmiddag/avond/morgen/nacht
Hier weer een verhaal vanuit het verre Australie. Ik denk ik deze keer wel weer heel veel heb meegemaakt, maar nog veel meer heb gezien. Waarschijnlijk mijn mooiste Australie experience, voor het Australie gevoel dan. Het verhaal is oke maar de foto's zijn echt mooi al zeg ik het zelf, al kun je op een foto nog niet alles zien want als je er eenmaal bent is het echt 10x leuker dan de foto's.
Ik heb daarom ook veel foto's online staan, maar zou je toch aanraden om ze ff te bekijken. Ik heb 2 mapjes, 1 vanmezelf en een selectie foto's van een amateur fotograaf die ook gedurende de hele trip foto's maakte.

27-4
Op tijd vertrok ik vanuit de YHA in Adelaide. Eenmaal in de bus werd bekend dat de Nederlanders toch wel de overhand in de bus hadden. We zaten met 15 personen in de bus waarvan 6 Nederlanders. Aan de ene kant wel jammer want je wil toch wel aan je engels werken en mensen van andere landen leren kennen en aan de andere kant weer heel makkelijk want Nederlands blijft toch je moedertaal ;) en de meeste Nederlanders zijn erg gezellig !!!
Busje was oke, ff meteen een goede plaats in de bus gezocht omdat ik toch wel wat beenruimte nodig heb, deze ook redelijk gevonden. Daarna zijn we nog doorgereden naar de plaats waar de cover van de movie "Wolfs Creek" is gemaakt(http://en.wikipedia.org/wiki/Wolf_Creek_(film) en daarna doorgereden naar "Kanyaka homestead". Dit is een plaats waar mensen een nieuwe nederzetting wilde starten. Het was een grote boerderij die gestart werd in een "natte" tijd, maar toen er 3 jaar lang geen druppel regen was gevallen stierven hier 60.000 schapen. En ook de eigenaren van de farm vertrokken of overleden ter plekke.
's Avonds hebben we geslapen in een oud tuberculosis hospital dat gebouwd werd rond de eerste WO. Dit was in de plaats (Paracholina). Daar hebben we heerlijk gegeten en 's avonds de mensen wat beter leren kennen bij het kampvuur.

28-5
De dag begon met de adoptie van mij door Nancy. Nancy is meid die theoretisch mijn moeder kon zijn gezien haar leeftijd. En ze was heel gezellig, dus haar doel was om mij in een week weer te "heropvoeden" (Dit was natuurlijk een grote grap ;)
Ondertussen volgde we de oude track van de Ghan (oude trein rail van Adelaide naar Darwin (van zuid naar noord). De naam is afgeleid van Afganistan omdat vroeger hier de kamelen (ingevoerd vanuit Afganistan) de outback van bevoorrading voorzagen en ook tijdens het aanleggen van de spoorlijn verzorgde de kamelen een grote rol bij het aanvoeren van materialen. Er rijdt op het moment nog wel een trein tussen Adelaide en Darwin maar die rijdt nu op een ander spoor.
2 weken geleden heeft het erg veel geregend waardoor Mark en Mandy een deel van deze tour hebben gemist. Wij volgde wel de hele tour maar overal waren machines bezig om de weg weer dirt-vrij te maken. Op een plaats dacht ik dat we gingen stranden. Maar nadat onze tourguide Robert met zijn blote voeten het water op weg verkende gaf hij toch goedkeuring. Het was toch wel erg spannend, want je zou maar vast komen te zitten midden in de Outback met een niet 4wiel aangedreven bus. Maar we hebben het overleefd en de bus ook ;)
Ook het zoutmeer wat normaal een zoutvlakte was was nu ook gevuld met water (hier staat eens in de 25 water in). Het mag dan niet de droogste dessert van de wereld zijn maar wel een van de onvoorspelbaarste. Soms valt er geen druppel water in 3 jaar en soms soms komt het er opeens met bakken uit, wat 2 weken geleden dus gebeurde.
Verder hebben we vanmiddag voornamelijk op dirtroads gereden. (Het gravel dat ook naast de weg ligt, alleen is het platgewalst)
We hebben ook een plaats bezocht waar de Australische overheid nuclear afval wilde dumpen. Een protestgroep hield dit tegen en nu er op deze plek nog verschillende kunstwerken die refereren naar dit protest.
Later deze dag hebben we ook Talc Alf bezocht. De persoon wist alles van de geschiedenis van de taal en waar de namen van zijn afgeleid. Het was totaal niet saai zoals je misschien zou denken. Zo heeft hij mijn naam ook ontleedt. Rob betekende in iedergeval van de spirit van de moeder de vader en de zon.
Toen de schemering in begon te treden hebben we de dirtroad verlaten en zijn we totaal ofroad gegaan. Hier hebben we ons kamp opgezet voor de nacht. We hebben de swags in een rondje rond om het kampvuur gelegd en aan de andere kant werd het eten voorbereid. Het was echt geweldig mooi om hier te verblijven!!!! Niets om je heen, alleen maar zand, rocks en hier en daar een struikgewas wat deze nacht ook als toilet diende.
Echt denk dat dit nog wel de meest typerendste Australischte ervaring was.
(Een swag: Dit is een soort grote lijk/slaapzak waar al een dun matras in zit en die je helemaal kan dicht ritsen. Die leg je gewoon op de grond neer en ik heb beter geslapen dan in de meeste hostels. Niemand die het licht aan doet of hard met de deuren gooit, oef iemand die sex bedrijft in het boven je)
's Avonds was het ook erg gezellig rond het kampvuur. De hele avond "Aux Champs Elysees" zitten zingen terwijl we de bielsen van de oude spoorlijn aan het verbranden waren.

Met onze bus van groovy grape door het water:
http://www.youtube.com/watch?v=wEtr_Ib_zy4

betekenis van de naam: Rob van der Weerden
http://www.youtube.com/watch?v=FM6SovcCg_4

Felicitaties richting kampioenen:
http://www.youtube.com/watch?v=gFRU-9MM7YE

29-4
In de morgen reden we naar het kleinste dorp van SA (Zuid Australia). Er wonen op dit moment 3 personen. Er is alleen maar een pub en niks anders. Natuurlijk moest ik toch een versnappering pakken in dit dorp. Het werd een Jim Beam ;) Het is toch mooi om te vertellen dat je een drankje hebt gedronken in het kleinste plaatsje van SA.
Om 2 uur kwamen we aan in Coober Pedy. Dit is een dorpje van 3000 inwoners dat vooral bekend staat om zijn Opaal. (glinsterend gesteente) Na de 2de Wereld vertrokken veel mensen naar Coober Pedy om hun kansen op rijkdom te vergroten. Echter verliet 90% Coober Pedy zonder opaal. 80% van de Wereld opaal komt uit Australie en 90-95 procent word in Coober Pedy gevonden.
In het stadje woont bijna iedereen onder de grond omdat het in de zomer wel 50-55 graden en in de winter -1 kan worden. ONder de grond blijft de temperatuur ongeveer het hele jaar rond de 22 graden. Ideaal om te leven dus. Wij hebben deze avond ook zoals de locals ook onder de grond doorgebracht.
De zonsondergang hebben we bekeken op de breakways. (Dit zijn de overblijfselen van eilanden van een inlandse zee die hier vroeger was) Erg mooi alweer. We hebben hier ook ons avondeten, pizza, gegeten. Super mooi was de maan die vuurrood aan de horizon verscheen.
Hierna zijn we naar een opvanghuis voor kangaroo's gegaan. Kangaroo's waarvan de ouders zijn doodgeschoten of die om een andere reden en kleine kans te overleven hebben worden hier opgevangen, om daarna weer in het wild uitgezet te worden.

30-4
's Morgens zijn we erg vroeg opgestaan omdat we vandaag 750 voor de kiezen hadden. Dit naar de camping van het uluru en de kata tjuta.
Daar hebben we ook de sunrise gekeken en koninginnendag gevierd. Onderweg hadden we al de tekst van "Wij houden van Oranje" op de ruit geschreven en later probeerde iedereen met de muziek mee te zingen, erg grappig want het is toch moeilijk maar een franse meid "Elodie" kon het refrein na de trip zonder te tekst meezingen, erg grappig ;)

1-5
Eerst naar de Sunset gekeken waarna Robert (de tourguide) op de parkeerplaats al voor pannekoeken had gezocht. Daarna werd meteen Koers gezet naar Kata Tjuta. Dit is een gebied met 26 rotsen.
"Uluru" ook wel "Ayers Rock" genoemd en het "Kata Tjuta" gebergte zijn heel lang geleden ontstaan, 550 miljoen jaar geleden. Toesn was er al een groot gebergte zoals de himalaya nu. Maar door de erosie brokkelde er steeds gesteente af waardoor de valei met gesteente gevuld werd. In het zelfde gebied ontstond later een binnenzee waardoor het erosie materiaal nog meer gecomprimeerd werd en het een massief gesteente werd van honderde meters dik. Door de werkende krachten van de aarde werden deze lagen gesteente opgestuwd waardoor "Kata Tjuta" 30 graden en "Uluru" 90 graden gekanteld is.
's Morgens starte we met een hike door de Kata Tjuta. Erg mooi. Na de hike hadden we een uur vrij om te relaxen. Maar er moet natuurlijk gewerkt blijven worden aan de jumpfoto's. Dus daarom gingen Slim, Michael en ik naar het zwembad om wat meer foto's te nemen. Ik voelde me als een vis in het water, en ook als een jongen van weer 5 jaar oud.
Hierna zijn we naar het cultureel Centrum gegaan. Hier was ook een "sorry boek" aanwezig.( Uluru is een heilige berg voor de abiriginals en ze zeggen dat je vervloekt wordt als je deze beklimt of niet respectvol met deze berg om gaat.)Het "Sorry boek" bevat honderden brieven van mensen die ooit een rock mee naar huis genomen hebben en deze weer terug gestuurd hadden. Er wordt soms aangegeven dat mensen na deze daad ziek zijn geworden en dat ze het liefst alles weer zo snel mogelijk terug willen draaien en daarom de stenen terug sturen.
Daarna zijn we nog naar het look out punt gegaan waar de mensen de zonsondergang bij Uluru bekijken. Echt niet normaal als je ziet wat het voor een commercieel gedoe het is. Er stonden zeker 20 tafels met champagne en hapjes opgesteld. We zagen hier Uluru ook van kleur veranderen, waar hij ook bekend om staat.
Hierna was het etenstijd ons werd een waar 5 sterrenmaaltijd opgeschoteld (we hadden al zeker niet te klagen over de kwaliteit en kwantiteit van het eten). Meerdere soorten steaks werden genuttigd onder het kaarslicht wat het eten verlichte.
's Avonds hebben we nog gekingsd om het kampvuur wat erg grappig was. Waarna we daarna vertrokken naar een lookout punt waar je Uluru en Kata Tjuta kon zien. Hier hebben we onze Swags uitgelegd.

2-5
Heerlijk Wakker geworden met uitzicht op beide bergen.
Hierna zijn we naar Uluru gagaan om daar te wandelen. Eerst een stukje van de basewalk en daarna zou ik met 6 andere van onze groep naar de voet van Uluru gaan om deze te beklimmen. Helaas was de klim gesloten ivm de harde wind. Dit was wel echt balen. Na 40 minuten wachten werd ons geduld beloond en konden we eindelijk omhoog (We waren al 50 meter van de ingang afgelopen om de basewalk te doen maar opeens zag iemand dat het hek open ging). Hierdoor waren we de eerste die Uluru opgingen. Geweldig, geweldig geweldig. Dat had ik vantevoren echt niet gedacht maar het was zo steil. Tot 50% van de helling was er nog wel een leuning maar daarna niet meer. Het het blijft levens gevaarlijk. Ik vond het dus ook wel meer dan een toeristische attractie. Er zijn in de jaren ook 35 gestorven tijdens de beklimming van deze berg. Hij is ook best hoog. ongeveer 850 meter boven de zee en 350 boven de oppervlakte. Maar we hebben het gered tot de top. Echt een enorm uitzicht !!! Op de top leek het wel een soort van maanlandschap met uitzicht op de dessert. Geweldig mooi, zeker omdat alleen onze groep boven was, en dat maak je niet vaak mee dat dat mogelijk is. En daarna weer terug naar onder waarbij je ook goed uit moest kijken waar je je voeten neer zette. Eenmaal onder aangekomen bleek dat de berg weer gesloten was. Het waaide nog steeds te hard.

beklimming Uluru (Ayers Rock)
http://www.youtube.com/watch?v=8Fv77Y1zZMg

's morgens hoorde we allemaal rare geluiden en dit kwam ook voor. Maar de video camera stond niet aan dus ff naspelen:
http://www.youtube.com/watch?v=MFL0HZun-Vo

3-5
De vorig dag hadden nog koers gezet naar de Kings Canyon en hebben daar in de buurt op een camping geslapen. En 's morgens zaten we om 6.30 alweer in de bus richting de Kings Canyon. Dit is gebergte met clif (canyon). Ook heel mooi om hier rond te lopen. Helaas mocht ik niet overal springfoto's maken omdat ze het te gevaarlijk vonden maar misschien was dat ook maar goed ook anders stond dit verhaal misschien wel niet op internet. Ook deze cliffen kom je in Nederland niet tegen ;)
Hierna zijn we terug gegaan en reden we naar de allerlaatste stopplaats van onze trip. Een hostel in Alice Springs. Alice Springs ligt in het midden van de Outback maar is evengoed redelijk groen omdat het ligt op vaste aardlagen die het water vasthouden. Verder staat Alice Springs bekend om zijn vele abiriginals die er wonen. Ze komen niet echt aardig over. Ze hangen de hele dag op de straat rond, drinken alcohol, ruiken niet fris en valllen toeristen lastig om te vragen naar geld of drank. Maar er loopt ook heel veel politie rond die het redelijk onder controle heeft.
Dinner hebben we gegeten met de hele groep van groovy grape waarna we in hetzelfde restaurant/bar een afscheidsparty hebben gehouden. Hier speelde een band die ik echt niet in een muziek stijl kon plaatsen. Het leek een beetje op Ierse volksmuziek, het beetje het id van de titanic waar ze op een gegeven moment onderdeks aan het feesten zijn met de 3de klas passagiers. Na even gekeken te hebben heb ik toch de hele avond staan dansen. Echt geniaal.

4-5
Ik had eigenlijk een relaxe dag gepland maar ik ben lang bezig geweest met het selecteren van foto's omdat ik er zo'n 600 had geknipt en je toch een selectie moet maken. Het liefst wil je ze er allemaal op zetten. Maar na vele selectie ronden toch alleen de leukste overgehouden, al zijn het er nog genoeg.
's Avonds hadden we nog afgesproken met de mensen van de groep die nog niet vertrokken waren. We wilde wat gaan drinken in Bojangles (http://www.bossaloon.com.au/) Dit is een bar/restaurant wat helemaal aangekleed was als een Saloon en echt tot in de details aan toe. Echt als je ooit in Alice bent moet je maar eens naar binnen lopen dan zie je wat ik bedoel. Ook kunnen familie en vrienden drankjes voor je bestellen terwijl ze thuis zitten. Ik ontvang dan een voucher voor een drankje om te nuttigen. Zij kunnen me weer volgen op een van de vele webcams die er hangen, zodat ze kunnen zien dat hun geld goed besteeds word. Helaas was er niks te doen. Dus hebben we na een uur het pand alweer verlaten.

5-5
Dit is mijn vakantiedag. Ik wil vandaag echt niet te veel doen. Wat zwembad hangen, ff op internet maar zeker ook niet meer. Ook lekker ff uitgeslapen want tijdens de tour was ik ook altijd voor 6 uur mijn bed uit.

Tijdens de Outback zaten er gelukkig niet zo veel vliegen omdat het al herfst is en de temperatuur wat lager is dan in de zomer. Nog 35 graden maar toch.

Foto's van een amateur fotograaf tijdens mijn trip:
http://picasaweb.google.com/robvdwinoz/TheOutbackFotoSVanMichael?feat=directlink

Mijn eigen foto's:
http://picasaweb.google.com/robvdwinoz/TheOutbackMetGroovyGrape?feat=directlink

Het is wel een rare gedacht om over een week niet meer hier te zijn.

Groetjes Rob

  • 05 Mei 2010 - 08:08

    Ron:

    Laten we hopen dat nederland even vreemd maar wel lekker is voor je ;)
    Je hebt in iedereen geval albums vvol ruige foto's om terug te blikken :)

    CYA soon Dude

  • 05 Mei 2010 - 08:56

    Sanne:

    Hee Rob!

    Wat super om je verhaal en je fotos te lezen en te zien. Echt het Australie gevoel he, het was een van mn beste trips in Oz (samen met Fraser;-))

    Je had Robert de tourguide de groeten van me moeten doen, ik ging vanuit Alice naar Adelaide met Groovy Grape, leuke gast was dat!

    Zijn het nu al je laatste dagen in Oz? Ga nog maar ff heel erg genieten en hoop tot snel op een reunie;)

    XX
    Sanne

  • 05 Mei 2010 - 09:08

    Bart:

    Hee Rob!

    Vette foto's man!
    Wij zijn op dezelfde plaatsen geweest met dezelfde tour.
    In dat zwembad heb ik ook gezwommen.
    Grappig toch?
    Alvast een goeie reis terug.
    Lijkt me leuk om elkaar weer te zien en om weer bij te praten!

    Doei Gr Bart

  • 05 Mei 2010 - 16:16

    Sanne:

    Robbiej!
    Super mooie foto's! Het ziet er nog mooier uit dan dat ik me had voorgesteld!
    En je kapsel ziet er helemaal niet meer lelijk uit!

    Tot over een weekje!
    Xx je zuske

  • 05 Mei 2010 - 16:53

    Chris En Els:

    Hoi Rob,
    Wat een geweldig verhaal en super mooie fotos zeg.
    Maar nu zit je reis er bijna op.Nog even genieten en dan weer naar huis.We wensen je een goede reis en tot ziens!!!! Groetjes.

  • 05 Mei 2010 - 18:08

    Dorien:

    Oehh Robje!
    zit het er voor jou ook alweer bijna op!!
    See you soon!!

    kuss

  • 05 Mei 2010 - 19:01

    Joyce:

    Hey Rob,

    Wat supergaaaffffff!! Geweldige foto`s. Nu is het tijd om weer bijna naar huis te gaan. We wensen je een goeie terugreis en tot snel.

    Groetjes Joyce en de boys

  • 06 Mei 2010 - 20:12

    Maurice Pirovano:

    Chef! Topverhaal weer. Die outback is echt geniaal toch? En jij hebt Uluru gewoon beklommen! Helemaal te gek (ben jaloers)! Geen last van vliegen gehad lees ik?

  • 10 Mei 2010 - 19:14

    Cindy:

    He Rob,

    Bedankt nog voor je mailtje. Hier gaat het allemaal rustig zijn gangetje.
    Wij willen jou een hele goede terugreis wensen en geniet vooral nog van de laatste uurtjes Australië.

    Tot snel....
    groetjes Erwin, Cindy Guus en Jill

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Alice Springs

My trip to OZ

Recente Reisverslagen:

16 Mei 2010

Aan alles komt een Eind

05 Mei 2010

The Outback Rocks !!!!!

27 April 2010

Great Ocean Road

24 April 2010

Met de handen in het haar

29 Maart 2010

Weer wat leven in de Brouwerij
Rob

Actief sinds 15 Feb. 2009
Verslag gelezen: 328
Totaal aantal bezoekers 43062

Voorgaande reizen:

05 Oktober 2009 - 12 Mei 2010

My trip to OZ

Landen bezocht: